بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی بر عملکرد:مطالعه موردی سازمان آموزش فنی و حرفه ای شهرستانهای استان کرمان

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی منابع انسانی و عملکرد در سازمان آموزش فنی و حرفه ای شهرستان های استان کرمان می باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی است و جامعه مورد مطالعه شامل 300 نفر ازکارکنان آموزش فنی و حرفه ای استان کرمان می باشد. حجم نمونه 168 نفر بود که تعداد 175 پرسشنامه توزیع و 161 تای آن عودت داده شد. روش نمونه گیری تصادفی ساده است. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه استاندارد شده توانمندسازی روانشناختی با 15سوال و پرسش نامه استاندارد شده مدل تعالی کیفیت اروپا برای عملکرد سازمان با 40 سوال استفاده شد که درصد پایایی هر دو پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 89/0 و 85/0 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و همچنین آمار استنباطی استفاده گردید. نتیجه فرضیه اصلی پژوهش حاکی از آن است که بین دو متغیر توانمندسازی روانشناختی و عملکرد سازمان رابطه مستقیم و مثبتی وجود دارد. نتایج فرضیات فرعی نشان می دهد که بین احساس شایستگی،احساس معنی داری، احساس خودتعیینی و احساس موثر بودن در کارکنان و عملکرد سازمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و هرچه این ویژگی ها در کارکنان بیشتر مشاهده شود عملکرد سازمان بهبود می یابد.